Regulamin firmy portretowej „S. I. Witkiewicz”
| Dane tekstu | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Regulamin firmy portretowej „S. I. Witkiewicz” | |
| Wydawca | Firma portretowa „S. I. Witkiewicz” | |
| Data wyd. | 1928 | |
| Druk | Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona“ | |
| Miejsce wyd. | Warszawa | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
| |
| ||
| Indeks stron | ||
|
REGULAMIN
FIRMY PORTRETOWEJ
„S. I. WITKIEWICZ”
WARSZAWA — 1928
Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona“, Warszawa.
|
|
REGULAMIN
FIRMY PORTRETOWEJ
„S. I. WITKIEWICZ“
Regulamin wydrukowany jest w tym celu, aby oszczędzić firmie mówienia po wiele razy tych samych rzeczy.
|
§ 1. — Portrety wytwarza firma w następujących rodzajach:
1. — Typ. A. — rodzaj stosunkowo najbardziej t. zw. „wylizany“. Odpowiedni raczej dla twarzy kobiecych, niż męzkich. Wykonanie „gładkie“, z pewnem zatraceniem charakteru na korzyść upiększenia, względnie zaakcentowania „ładności“.
2. — Typ B. — rodzaj bardziej charakterystyczny, jednak bez cienia karykatury. Robota bardziej kreskowa niż Typu A., z pewnem podcięciem cech charakterystycznych, co nie wyklucza „ładności“ w portretach kobiecych. Stosunek do modela objektywny.
3. — Typ B. + d. — Spotęgowanie charakteru, graniczące z pewną karykaturalnością. Głowa większa niż naturalnej wielkości. Możliwość zachowania w portretach kobiecych „ładności“, a nawet jej spotęgowania w kierunku pewnego t. zw. „demonizmu“.
4. — Typ C, C + Co, Et, C + H, C + Co + Et, i t. p. — Typy te wykonywane przy pomocy C2 H5 OH., i narkotyków wyższego rzędu — obecnie wykluczone. Charakterystyka modela subjektywna — spotęgowania karykaturalne tak formalne, jak psychologiczne nie-wykluczone. W granicy kompozycja abstrakcyjna, czyli t. zw. „Czysta Forma“.
5. — Typ D. — to samo osiągnięte bez żadnych sztucznych środków.
6. — Typ E. i jego kombinacje z poprzedniemi rodzajami. Dowolna interpretacja psychologiczna, według intuicji firmy. Efekt osiągnięty może być zupełnie równy wynikowi typów A. i B. — droga, którą się do niego dochodzi jest inna, jakoteż sam sposób wykonania, który może być rozmaity ale nie przekracza nigdy granicy (d.). Może być również kombinacja E + d na żądanie.
Typ E. nie zawsze możliwy do wykonania.
7. — Typ dziecinny (B. + E.). Z powodu ruchliwości dzieci czysty Typ B. jest przeważnie niemożliwy — wykonanie więcej szkicowe.
Wogóle firma nie zwraca wielkiej uwagi na wykonanie ubrania i akcesorjów. Kwestja tła należy tylko do firmy — żądania w tym względzie nie są uwzględniane.
Zależnie od stanu firmy i trudności danej twarzy, portret może być wykonany w jedno, dwa, trzy do pięciu posiedzeń. Przy dużych portretach z rękami lub w całej figurze, liczba posiedzeń może dojść i do dwudziestu. Ilość posiedzeń nie przesądza o dobroci wytworu.
§ 2. — Zasadniczą nowością firmy w stosunku do przyjętych zwyczajów, jest możność odrzucenia portretu przez klijenta, jeśli portret czy pod względem wykonania, czy podobieństwa nie odpowiada klijentowi. Klijent płaci wtedy ⅓-cią ceny, przyczem portret przechodzi na własność firmy. Klijent nie ma prawa żądać zniszczenia portretu. Zasada ta stosuje się oczywiście tylko do Typów: A, B., i E., czystych, bez dodatku d. — to znaczy bez dodatku przesadnej charakterystyki, czyli do t. zw. „Typów seryjnych“. Zasada ta wprowadzona została dlatego, że nigdy niewiadomo czem kogo zadowolnić można. Pożądana jest dokładna umowa, na tle ściśle określonej decyzji modela co do Typu. Album z „próbkami“, (ale nie „bez wartości“) jest do obejrzenia w lokalu firmowym. Gwarancją klijenta jest to, że firma we własnym interesie nie wypuszcza wytworów, mogących popsuć jej markę. Może być wypadek, że firma sama nie uzna swojego wytworu.
§ 3. — Wykluczona absolutnie jest wszelka krytyka ze strony klijenta. Portret może się klijentowi nie podobać, ale firma nie może dopuścić do najskromniejszych nawet uwag, bez swego specjalnego upoważnienia. Gdyby firma pozwoliła sobie na ten luksus: wysłuchiwania zdań klijentów, musiałaby już dawno zwarjować. Na ten paragraf kładziemy specjalny nacisk, bo najtrudniej jest wstrzymać klijenta od zupełnie zbytecznych wypowiedzeń się. Portret jest przyjęty, lub odrzucony — tak, lub nie, bez żadnego umotywowania. Do krytyki należy również konstatowanie podobieństwa, względnie niepodobieństwa, uwagi co do tła, zakrywanie ręką części narysowanej twarzy w celu dania do zrozumienia, że to ta cześć właśnie się nie podoba, powiedzenie takie jak: „jestem za ładna“, „Czy ja jestem taka smutna?“, „To nie jestem ja“, wogóle wszystko i to tak pod względem dodatnim, jak ujemnym. Po namyśle, ewentualnie poradzeniu się osób trzecich, klijent mówi tak, (lub nie) i koniec — poczem podchodzi (lub nie) do tak zwanego „okienka kasowego“, t. zn. poprostu wręcza firmie umówioną sumę. Nerwy firmy, ze względu na niesłychaną trudność zawodu tejże, muszą być szanowane.
§ 4. — Niedozwolone jest pytanie się firmy o jej zdanie o wykonanym portrecie, jakoteż wszelkie rozmowy na temat rysunku znajdującego się w robocie.
§ 5. — Firma zastrzega sobie prawo rysowania bez świadków, o ile to jest możliwe.
§ 6. — Portrety kobiece z obnażonemi szyjami i ramionami są o jedną trzecią droższe. Każda ręka kosztuje jedną trzecią ceny. Co do portretów z rękami, lub w całej figurze — umowy specjalne.
§ 7. — Portret nie może być oglądany aż do ukończenia.
§ 8. — Technika jest mięszaniną węgla, kredek, ołówka i pastelu. — Wszelkie uwagi techniczne są wykluczone, jak również żądanie poprawek.
§ 9. — Firma podejmuje się wykonania portretów poza lokalem firmowym jedynie w wypadkach wyjątkowych (choroba, podeszły wiek i t. p.) przyczem musi być gwarantowana firmie skrytka, w której możnaby pod kluczem przechowywać nieukończony portret.
§ 10. — Klijenci są obowiązani zjawiać się punktualnie na seanse, gdyż czekanie źle wpływa na nastrój firmy i może źle wpłynąć na wykonanie wytworu.
§ 11. — Firma udziela rad co do oprawy i pakowania portretów, ale nie podejmuje się takowego. Dyskusja nad oprawą wykluczona.
§ 12. — Firma zostawia zupełną swobodę co do ubioru modela i stanowczo nie zabiera głosu w tej sprawie.
§ 13. — Firma prosi o uważne przestudjowanie regulaminu. Nie mając żadnej egzekutywy, liczy na delikatność i dobrą wolę klijentów co do wypełnienia warunków. Przeczytanie i zgodzenie się na regulamin uważa się za równoznaczne z zawarciem umowy. Dyskusja nad regulaminem jest niedopuszczalna.
§ 14. — Umowa na raty, lub na weksle nie jest wykluczona. Ze względu na nizkie i tak ceny, żądanie ulg nie jest pożądane. Przed zaczęciem portretu klijent płaci jedną trzecią ceny, tytułem zadatku.
§ 15. — Klijent dostarczający firmie portrety, czyli t. zw. „agent firmy“, w razie dostarczenia tychże na sumę 1000 zł., dostaje jako premję portret własny, lub żądanej osoby w dowolnym typie.
§ 16. — Przesyłanie przez firmę dawnym klijentom zawiadomień o jej przybyciu do danego miejsca, nie ma na celu wymuszania na nich nowych portretów, tylko ułatwia zamówienie tychże tym znajomym klijentów, którzy na podstawie widzianych prac mieliby ochotę na coś podobnego.
