Rozkaz nr 2 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego
| Rozkaz nr 2 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego | |||
WOJSKO POLSKIE
NACZELNE DOWÓDZTWO
Warszawa, dnia 3 stycznia 1946 r.
ROZKAZ NR 2
Do żołnierzy polskich wracających z Anglii do Polski
Żołnierze powracający z Anglii do Ojczyzny!
W imieniu Rządu Jedności Narodowej i Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego witam Was serdecznie wraz z całym narodem na wolnej ziemi ojczystej. Witam Was nad polskim Bałtykiem, na naszej nowej, wielkiej granicy morskiej, wolnej na zawsze od germańskiej przemocy.
Gdy w pamiętnym, tragicznym roku 1939 zmuszeni byliście opuszczać Polskę, widzieliście, jak płonął dom nasz ojczysty, słyszeliście jęki mordowanych i katowanych rodaków. Nie widzieliście wówczas, czy dane Wam jeszcze będzie kiedykolwiek po tak okrutnej tragedii narodowej ujrzeć znów wolną ziemię rodzinną i zasiąść w gronie swych najbliższych, chociaż wierzyliście mocno, że wybije godzina wolności i powrotu. I oto ten upragniony czas nadszedł dla Was, żołnierze-tułacze. Niedaremne było bohaterstwo i męczeństwo naszego wielkiego Narodu. Zastajecie dzisiaj Polskę nie tylko wolną i niepodległą, ale okrytą chwałą całkowitego rozgromu niemczyzny. Dużo się w Polsce zmieniło. Gdańsk, w którym witamy Was, jest już polski na zawsze. Polska jest Odra i Nysa. Chłopi dostali ziemię, robotnicy fabryki, lud polski zaczął gospodarzyć w państwie. I chociaż jest jeszcze dużo biedy i niedostatków i nie wszystkie łzy niedoli otarte, to jednak nigdy nie byliśmy silniejsi i pewniejsi rozkwitu i szczęścia narodowego jak właśnie dzisiaj. Wraz z kajdanami niewoli zrzuciliśmy na zawsze rządy możnowładczo-re-akcyjne, które ciążyły dawniej kulą u nóg Rzeczypospolitej.
Powrót Wasz do kraju zawdzięczacie zwycięstwu demokracji polskiej i Wojska Polskiego w kraju, Krajowej Radzie Narodowej i Rządowi Jedności Narodowej, zawdzięczacie sojuszowi z narodem radzieckim, dzięki któremu jesteśmy wolni i niepodlegli.
Wracacie z Wysp Brytyjskich, których broniliście mężnie i godnie naszych tradycji. Naród polski jest dumny z tego, żeście w najtragiczniejszych dla Anglii chwilach bronili jej ofiarnie i skutecznie. Udowodniliście światu, że nie może być mały naród, który broni wielkich narodów. Jednak zasługi Wasze ocenić potrafi tylko Wasza Ojczyzna. Was bowiem tak samo, jak żołnierzy II Korpusu z Włoch wysłano jako zdemobilizowanych repatriantów wojskowych, podczas gdy ci, co walczyli u boku ZSRR i Francji, powrócili z rozwiniętymi sztandarami, w zwartych oddziałach z potężnym sprzętem bojowym.
Wasi bracia, którzy zostali jeszcze za granicą, podlegli wbrew woli narodu polskiego obcemu dowództwu, terroryzowani i bałamuceni przez sanacyjnych generałów, wrócą także do Ojczyzny, gdyż prawda o Polsce zwycięży nad kłamstwami Raczkiewiczów i Andersów. Wrócą bez żadnych namów wszyscy ci, którzy czują się Polakami. A o innych troszczyć się nie będziemy.
Wierzę, że potraficie w odbudowie Polski i umocnieniu Jej Sił Zbrojnych dokonać jeszcze wspanialszych czynów niż te, które okryły Was nieprzemijającą sławą w bitwach na obczyźnie.
W związku z Waszym powrotem
rozkazuję:
1. Przedstawić do odznaczeń wszystkich zasłużonych w bojach oraz organizowaniu powrotu do kraju.
2. Podlegających demobilizacji w myśl Dekretu Rządowego — zdemobilizować, zaopatrzyć we wszystkie potrzebne dokumenty i uprawnienia, przysługujące zdemobilizowanym z Wojska Polskiego, a w szczególności otoczyć opieką rodziny, dać pierwszeństwo w osadnictwie wojskowym lub w razie potrzeby pierwszeństwo w repatriacji rodzin do Polski.
3. Nie podlegającym demobilizacji udzielić urlopów wypoczynkowych.
W imieniu Rządu i Naczelnego Dowództwa dziękuję Wam, żołnierze, za Waszą krew przelaną na obczyźnie, za Wasze trudy i znoje, za pomnożenie chwały oręża polskiego na świecie. Tych zasług Polska wam nigdy nie zapomni.
Niech żyje niepodległa, demokratyczna, suwerenna Polska!
Naczelny Dowódca WP
(—) Michał Żymierski
Marszałek Polski
Zastępca Naczelnego Dowódcy WP
do spraw pol.-wych.
(—) Marian Spychalski
generał dywizji
