Sosna Słowik • Poezye cz. 2 • Z lasów i pól • Antoni Lange Burza
Sosna Słowik
Poezye cz. 2
Z lasów i pól
Antoni Lange
Burza

SŁOWIK.

     

Dla Z. K.

Księżyc sierpem swym migota
W lazurowej nocy cień...
Pod mem oknem wierzba złota
Stoi pełna tęsknych drżeń....

W uroczystą noc majową
Listeczkami tęsknie drży,
Dysząc pieśnią słowikową,
Co w jej złotych kwiatach brzmi.

Poszmer wierzby tajemniczy
Echem pada w serce me:
Dźwięk piosenki tej słowiczej
Duszę moją pieści — rwie — —

Szumy wierzby nad strumieniem
I słowiczy dziwny tryl
Dzwonią w sercu mi wspomnieniem
Dawnych pieśni — dawnych chwil...

Pieśń słowicza niby fala
Po powietrzu płynie w świat —
Coś porusza, coś rozpala —
I pamiątek budzi kwiat...

Ale dziwna — dziwna sprawa
Ten majowej pieśni cud —
Nie tak duszę mą napawa,
Jako niegdyś — jako wprzód....

Inna była to muzyka,
Którą-m słyszał w kwiecie dni...
Pomnę — pomnę ja słowika,
Który niegdyś nucił mi....

Pieśń słowika mile dźwięczy
Pod mem oknem — lecz nie tak,
Jako duszy mej młodzieńczej
Zaginiony śpiewał ptak!

Ruszki, 1894.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Antoni Lange.