Słownik etymologiczny języka polskiego/żmij
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
żmij, żmija, z mylnem ż-, zamiast z- innych Słowian: serb. zmaj, cerk. zmij(a), słowień. zmij i zmet, bułg. zmech, czes. zmek (drugi przyp. zemka), rus. zmiej. Od ziemi (p.) przezwany, w przeciwieństwie do »węża«, wodnego; pień zm- obok ziem- i innym językom dobrze znany.
