Słownik etymologiczny języka polskiego/Breń
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
Breń, nazwa rzek, potoków, wsi, Brenik i Brnik, Brenna, Brenno, Brynica, Bryńsk (sławne na Rusi bryńskie lasy). To samo co morawskie Berno, — miejsce płynnej r bywa i nieustalone; cerk. brnije, ‘błoto’, rusk. (z cerk.) briennyj, ‘ułomny’, ‘doczesny (ziemski)’, słowień. brn, ‘ił’, brnje, ‘brudy’; rusk. biernije, ‘błoto’, to samo, z innem (mylnem?) następstwem płynnej; dalsze odpowiedniki wątpliwe.