Słownik etymologiczny języka polskiego/Grzegorz
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
Grzegorz, zdrobniałe: Grześ, Grzela; łacińską postać zachowała piosenka żacząt (»Gre Gre Gregory, pójdźcie dzieci do szkoły«), zwanych Gregorjankami; grześ nabrał w 16. i 17. wieku, dowolnie (jak np. u Czechów lub na Rusi manda), znaczenie ‘kpa’ (‘cunnus’), a stąd zwroty; »to grzesia robota«, »ty dziadu grzesi« (niby: ‘kiepska’, ‘kpie’).