Słownik etymologiczny języka polskiego/Małgorzata
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
Małgorzata z Margaretha, z stałem rozpodobnieniem r-r w l-r, jak w kamlarz, ludwisarz, molderz, mularz; w 16. wieku popłacała i Małgorzęta, Małgorzata (-ęta wedle nazw jak Wierzbięta); »hetman od Małgorzaty« (‘bez piątej klepki’, od upałów letnich, bo jej święto 15. lipca); liczne skrócenia, Małgosia i i.; łac. margarita, greckie margaritēs, ‘perła’, co samo ze Wschodu pochodzi, chociaż źródło nieznane; margierytka(!), ‘stokroć’, w Balladynie, z francuskiego.
