Słownik etymologiczny języka polskiego/achtel

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

achtel, achtelowy czop, od 15. wieku pożyczka z niem. Achtel, ‘ósma część beczki’, jak wiertel i i.; ten sam niem. liczebnik powtarza się w firacyntlach t. j. vier achzentel (udziału w kopalni olkuskiej); »mało cetnar ołowiu na firacyntele srebra«, Potocki; »pro uno vase zachcentel argenti inventi«, w rocie z 15. w., ‘za a. srebra znalezionego’.