Słownik etymologiczny języka polskiego/almarja

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

almarja, olmarja, ‘skrzynka, szafka’, franc. armoire, włoskie armario i armadio, łac. armarium i almarium, almaria; właściwie: ‘skład czy schowek broni’; u innych Słowian z końcówką -ra, nie -ria, jak u nas wedle łaciny: słowień. almara i ormara, czeskie armara i almara, almierz, almarze. Same arma, ‘broń’, armare, ‘bronić’, w dawnym czasowniku armować się, ‘bronić się’; por. dalej armja, armata, alarm. P. alwerz.