Słownik etymologiczny języka polskiego/bałta
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
bałta, bełta, z węg. balta, a to z tur., w 17. w. ‘toporek, obuszek’.