Słownik etymologiczny języka polskiego/bakałarz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
bakałarz, liczne urobienia; od pierwszego stopnia »akademickiego«: bacca laureatus, ‘gronem ozdobiony’; bacca, prasłowo (w nazwie Bakcha), o ‘gronie winnem’ pierwotnie.
