Słownik etymologiczny języka polskiego/bechter
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
bechter, bechtyr za Reja, ‘pancerz’ w 16. w., rychło ginie; ze Wschodu; porównano dawne serb. bachterec, ‘kolczuga’.
