Słownik etymologiczny języka polskiego/bedła

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

bedła, 2. przyp. liczby mnog. bedł zamiast *bdeł; bedłka zamiast *bdełka; bdły jeszcze po narzeczach, bdła u Stanka 1472 r.; bdły w 16. w. obok bedły; znane tylko na Zachodzie (u Czechów bedla, łuż. bodło), ale jest i na Litwie (bude w 16. w., dziś na Wschodzie, ogólniejsze zdrobniałe budele, ‘grzyb’); bedła pośledniejszy rodzaj, dlatego »dziękują z bedł«, t. j. z lichego daru (mają doma rydze).