Słownik etymologiczny języka polskiego/bigos
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
bigos (hultajski), ‘siekanina’; »baby, starce rąbali Tatarzy na bigosy drobne«; z niem. Bleiguss, ‘kawałeczki ołowiu’.