Słownik etymologiczny języka polskiego/binda

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

binda, bindał, bindas, ‘opaska’, ‘zawieszenie’, z niem. Binde, Bändel, z tego łac. bindallum (‘medal’); w 16. i 17. w. ogólne; bindas jest jednak i ‘kilofem’, niem. Bindaxt; bindasami dziurawią mury r. 1648 Kozacy.