Słownik etymologiczny języka polskiego/bisior
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
bisior, cerk. biser, ‘perła’, ‘dętka, paciorek’; jeszcze w 15. w. tak (z arab. busra, ‘paciorek’, rus. busy, ‘paciorki’?), ale to pomieszano u nas około r. 1500 z łac. grec. nazwą ‘cienkiego płótna’, bysson, i już Mączyński 1564 r. tylko tak bisior tłumaczy, kmentem; u Leopolity »szata bisiorowa«, z »najprzedniejszej bisiorowej wełny«, Grochowski.