Słownik etymologiczny języka polskiego/bobo
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
bobo, ‘straszydło’, bobak; dziś dla dzieci wyłącznie, niegdyś bynajmniej (w pisemnictwie pierwszy Solikowski r. 1565 i n. go używał), częste u Potockiego: »straszyć jako dzieci bobem«, »świat już nie strasznem śmierci bobem«, »jako wróbel owych bobaków zawieszonych na trześni«; »że to wielkie bobo«, r. 1637, itd. Ale z tego nie wynika, by to zawsze tak było; są i po innych mitologjach (np. greckiej) straszydła tegoż nazwiska: Baubō (nocna).
