Słownik etymologiczny języka polskiego/bokał
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
bokał, pokał, bukał albo szczak w 16. w., ‘puhar’, z włos. boccale, od bocca, ‘usta’, franc. bocal, rus. bokał.
