Słownik etymologiczny języka polskiego/bre-
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
bre-, liczna, poczęści zupełnie przestarzała francuszczyzna dawnych powieści (powtarzająca się i u Turgieniewa), np. bregiet (nie breglet), o ‘zegarkach Szwajcara Bregueta’, breterstwo, ‘pojedynkomanja’, bretteur (tytuł noweli Turgieniewa); breloki i berloki, franc. breloque i berloque, ‘ozdóbki u zegarka’; brazole i brezole, niem. Brisolet, ‘kotleciki’, serb. briżolica, z wenec. brisiola, włosk. braci(u)ola, ‘kotlet’, od brace, ‘węgle’, braciere, ‘ruszt’, bracioliere, ‘brytwana’.
