Słownik etymologiczny języka polskiego/brutka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
brutka, ‘narzeczona’, pożyczka ludowa z niem. Braut już od 15. wieku; jest i brukan, Bräutigam, ‘narzeczony’, nierównie rzadszy.
