Słownik etymologiczny języka polskiego/cel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
cel, cyl, celować, celny, celsztat, celujący, wycelować, celik, celowy, celowny (‘celny’); czes. cil; z niem. Ziel, zielen, Zielstatt (‘strzelnica’); od nas na całą Ruś, cělesoobraznyj, ‘celowy’, ale ich cěl rodzaju żeńskiego, z powodu odmiany miękkiej (cěli).
