Słownik etymologiczny języka polskiego/chabina
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
chabina, ‘pręt’; »musi róść chabina, gdzie się ją nagina«, »strugane habinki«, Potocki; ochabić, ‘uchwycić’: »drobiaszczek (‘szlachtę małą’) serce a cnota ochabi«, Potocki; por. rus. chabit’, ‘ująć’, ‘chopić’, ochabień, ‘ochopień’, o ‘sukni zwierzchniej’; postać oboczna obok skob-, skab-, p. skobel, ponieważ ch- i sk- (albo samo k-) stale się wymieniają.
