Słownik etymologiczny języka polskiego/ciucia
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ciucia, ciućka, ‘pies’, węg. kutia, przez małorus. cucyk; »wołam ciu ciu, ale pies itd.«, »hajwo ciu ciu«, Potocki. Ciuciubab(k)a, ‘gra’, co innego, por. czes. cuka baba, ‘ślepa baba’.
