Słownik etymologiczny języka polskiego/cukier
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
cukier, cukrować, cukrownia, cukiernia, cukierek (czes. cukr, cukerek), z niem. Zucker, a to z włos. zuchero, z arab. sukkar; źródło ich pierwotne ind. szarkara, później sakkhara (stąd grec. sakchar, rus. sachar), bo z Indyj przeszedł cukier do Arabów, a od nich dostał się za czasów pochodów krzyżowych do Europy, gdzie przedtem tylko miodem słodzono.