Słownik etymologiczny języka polskiego/cykorja
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
cykorja, cykuta, cydr, wedle nazw łacińskich cichorium; cicuta; włos. cidro, z łac. grec. sicera. Cykorję zowią u nas od 15. wieku podróżnikiem, wedle niem. Wegweise, Wegwart.
