Słownik etymologiczny języka polskiego/cyt
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
cyt, wykrzyknik nakazujący ciszę, cytnąć; dawniej i jako rzeczownik: »długim cytem wychodzi z pamięci«, »cyt okropne świat trzyma«, »milczenie, lecz pod onym cytem«, Potocki, Gawiński; czes. cit, ‘pst!’.
