Słownik etymologiczny języka polskiego/dąs(y)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
dąs(y), dąsać się, czes. dus, dusati, dusot, o ‘dudnieniu’, ‘tupaniu’, ‘wrzawie’ (co nie pożyczka z niem. dawnego duz, ‘wrzawa’), od dąć przez -s urobione.
