Słownik etymologiczny języka polskiego/faryna
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
faryna, ‘mączka’; »tejże faryny«, jak franc. de même farine, ‘tegoż gatunku’; w 17. w. faryniarz urządzał loterję (farynę) przez wyjmowanie karteczek z szuflady, stąd farynarz i »stół farynny«; włos. farina z łac., od far, ‘boroczno’; częste u Potockiego i i., »gra na farynie«, »w niepewnej fortuny farynie«, farynnik.
