Słownik etymologiczny języka polskiego/figiel

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

figiel, figlować, figlarny od figlarza, i figlarski, zdrobniałe figlik i figielek; do rymu dorobiono figiel-migiel, wedle fig-mig; figlasy, ‘ozdóbki’, wedle wykrętasy; z figury (p.), przez narzeczowe figuły, por. zwrot: »nakreślił na czole jakiś figiel«. Z polskiego czeskie i ruskie słowa tej samej postaci (czes. figl, rus. figlar) i znaczenia.