Słownik etymologiczny języka polskiego/fizys
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
fizys (z zachowaną końcówką grecką, jak w kryzys), fizyka, fizyk, fizyczny; europejskie, z grec. fysis, ‘postać’ i ‘przyroda’, fysikos i fysikē, o ‘nauce przyrodniczej’; »stanął hej fizyk«, tak samo lekceważąco o mądrości książkowej, jak np. jurysta.