Słownik etymologiczny języka polskiego/forbot
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
forbot, ‘frędzla’, dawniej farbot, np. w 15. wieku: »(dziesięć łokci) franzy alias farbotki«; w 16. wieku ogólnie z o, częste u Reja: »Ślęzak (t. j. kupiec Ślązak) z forbotem«, »pstrzyć cudzymi forboty«; z hiszp. farpado, ‘z frędzlami’; wyraz, u nas zapomniany, żyje do dziś na Rusi i Litwie, dokąd od nas się dostał; »czepców trojakimi forbotami bramowanych« (r. 1558), »po głowie poprawując forbotków«, »forboty na pochwach (u konia) się trzęsą«; robiono je z nitek złotych, więc u Reja: »z łyka forboty szlachcic bez cnoty«; jeszcze u Haura (1680) mowa o praniu koron i forbot.
