Słownik etymologiczny języka polskiego/fryj
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
fryj i, częściej, fryje; fryjerz, fryjerka; ‘zaloty’, ‘gach’, ‘nierządnica’; fryjerstwo, fryjerski, czasem i przez e pisane, fryjować, fryjowny, od 15. w. ogólne; z niem. freien (‘zalecać się’, Freier, dziś frajer, frajerka, gminne). U Czechów z e wyłącznie, frejowný; u nich (a za nimi u nas) nabrało słowo znaczenie występne, obce niemczyźnie, gdzie freien o rządnej miłości się używało.
