Słownik etymologiczny języka polskiego/gasić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gasić, gasnąć, gasidło (biblja), gasiciel, lit. gesti, ‘gasnąć’, gesyti, ‘gasić’, grec. a-sbestos, ‘niezgaszony’ (stąd nazwa azbestu), sbennymi (ze sbesn-), ‘gaszę’ (z zges- obok ges-). Prasłowo; tak samo u wszystkich Słowian; cerk. gasiti, gaszą, ugasati.
