Słownik etymologiczny języka polskiego/gidlić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
gidlić i (z przestawką) gildzić, ‘łaskotać’, bułg. gŭdel mi je, ‘łaskoce mnie’, gŭd(el)iczkam, ‘łaskocę’.
