Słownik etymologiczny języka polskiego/grafka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
grafka, gryfel, ‘wskazówka’, z łac. graphium z grec. grafion od grafejn, ‘pisać’, u Czechów bez g(h), rafije; stąd, nie z grec., w starej Rusi rafle, ‘księgi do wróżenia’; grawkę biblji, ‘stylum’, tłumaczy Leopolita: prątek; już w słowniczkach pierwszej połowy 16. wieku przeważa gryfka i gryfla nad grafką.
