Słownik etymologiczny języka polskiego/gryźć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gryźć, gryznąć; złożenia z u-, z-, roz-, nad-; częstotliwe: dogryzać; zgryźny, zgryźliwy; zgryzota; gryzipiórko; gryzoń; gryzmoła, gryzmolić; gryża, choroba. Litew. graużti, grużineti, ‘gryźć’, grużas, ‘kusy’, grūżtis, ‘ból’; grec. brychō, ‘zgrzytam’. Prasłowo; cerk. grysti, gryzą, i u wszystkich Słowian.
