Słownik etymologiczny języka polskiego/grzebień
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
grzebień, prasłowo, z przyrostkiem -ień (jak w stopień albo w nazwach miesięcy); do słów na -ń bywają zdrobniałe na -yk, więc grzebyk, jak kamyk, promyk, co jednak niczego osobliwszego, jakiejś odmiany pierwotnej: *grzeby, nie dowodzi. Grzebiennik i grzebieniarz, grzebieniasty i grzebieniowy. Tak samo u wszystkich Słowian: cerk. bułg. serb. greben, czes. hrzeben, łuż. grjebjeń.
