Słownik etymologiczny języka polskiego/gwóźdź
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
gwóźdź, w dawnym języku i narzeczowo góźdź; dziś żelazny, gwóźdź (u Serbów gwożdje ‘żelazo’, gwozden ‘żelazny’) był niegdyś ‘drewnianą zatyczką’; gwoździć, zagoździć r. 1500, zagważdżać; przygwoździć; gwoździarz, gwoździarnia. Zestawiają z łac. hasta, ‘włócznia’, ‘pręt’, niem. Gerte (goc. gazds, ‘oścień’).