Słownik etymologiczny języka polskiego/hecować
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
hecować, dziś tylko od hecy (p.), w 16. i 17. wieku z niem. ätzen, o ‘robocie na kruszcu’ i ogółem o ‘polerowaniu’: »hecuje zbroje«, u Petrycego o ludziach i języku: »grubej mowy hecowanie«; niem. ätzen, atzen, ‘karmić’, ‘żreć (wyżerać miedź)’, od essen, atjan.