Słownik etymologiczny języka polskiego/ikra
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ikra i ikro (r. 1500), ‘jajka ryb’, ikrzak (i »mleczak«), ikrowy, ikrzysty; ikra, ‘łydka’; kra lodowa (bez nagłosowego i-, jak stale u nas). Wszystko troje jedno słowo, o ‘nabrzmiałości’ wszelkiej (jajeczek, mięsa, lodu); s- nagłosowe odpadło, ocalało tylko w cerk. skra; rus. ikra, ‘kawior’; dalej urobione kriga, małorus. kryha, o ‘krze lodowej’. Lit. ikrai, ‘ikra’, prus. ikroj, ‘ikra (łydka)’, pożyczki, od Rusi i od nas.
