Słownik etymologiczny języka polskiego/iskra
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
iskra, iskierka, skra, skierka, iskrzyć i skrzyć się, iskrzysty, złożenia z za- itd.; prasłowo; tak i w tem znaczeniu u wszystkich Słowian, z przydechem j-; Czesi pisali Giskra (znany kondotjer z 15. w., a minister wiedeński z 19. w.). Jest to odmiana wokalizacji z jaskier, jaskrawy, jas(k)ny (p.).
