Słownik etymologiczny języka polskiego/jadro
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
jadro, ‘sieć, niewód’, »sieć jadrzysta«; jadro właściwie ‘wypukłość sieci na ryby i ptaki’, więc Cygański r. 1584 co raz przestrzega: »urób sieć, coby jadra nic nie było«, »uczyń jadro średnie«, »jeno jadra nie barzo wiele«. U innych Słowian jadro ‘żagiel’ (cerk. jadro dla ‘masztu’ mylne chyba), jadriło, jadrina, serb. słowień. jadro, jedro, ‘żagiel’, jedriti i jadrati, ‘żeglować’. W związku z tem i nadro, zanadrze? (p.). Jeśli znaczenie pierwotne ‘żagiel’, można ja-dro od ja-ć, ‘jechać’, wywodzić, jak łac. vēlum, ‘żagiel’, od veho, ‘jadę’; inni wychodzą od ‘nabrzmienia’ i łączą jadro z jadem, niby = niem. Eiter, więc jad-ro, co jeszcze mniej prawdopodobne.
