Słownik etymologiczny języka polskiego/jasion
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
jasion, postać dawniej chwiejna: jesień 1472 r., jesion, jasień, rus. jasień, bułg. jasen i osen (wymiana ja-, je-, o-, por. jeszcze itp.); serb. jasen, słowień. i czes. jasen i jesen, łuż. jasen. Prasłowo; lit. uosis, prus. woasis (z pierwotnego ōs-), łac. ornus z *ōsenos, niem. Esche (nord. askr), o tem samem drzewie.
