Słownik etymologiczny języka polskiego/kałdun
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
kałdun, ‘trzewa, brzuch’, z niem. Kaldaune, ‘wnętrzności’, z łac. calidus, ‘ciepły’; »kula uderzyła w brzuch, aż kałdon wyleciał«; »(z nieba Jowisz) chmury kałdoni«, »żagle kałdoni wiatr« (‘nadyma’).