Słownik etymologiczny języka polskiego/kabza
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kabza, dziś jedynie używane, z dawniejszego kapsa, z łac. capsa, capsula, ‘futerał, pudełko’, ‘nakrywka, schowek’, por. czes. kapesný, ‘kieszonkowy’; z capsula poszła i kapsla, niem. Kapsel, franc. capsule; dalej, z romańskich języków: kasa, kasjer, zakasować, kasowy, kasetka z włos. cassetta; kieson, nazwa wozu, z franc. caisson. Od kabzy, co od nas na całą Ruś przeszła, i kabzan (przezwisko Ormianów, ‘nabijających kabzę’,?), ale kapcan przeciwnie ‘zubożałego, golca’ (‘co do kapsy wkłada, żebrze’,?) oznacza. Łac. capsa od capio, ‘chwytam’, niem. haben, heben.
