Słownik etymologiczny języka polskiego/kaczan
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
kaczan, ‘głąb’ (kapusty, jabłka), na wschodniej połaci (we Lwowie!) znane, z rus. koczan, serb. koczan i kocen (np. od kukurudzy), nie objaśnionego na pewne.