Słownik etymologiczny języka polskiego/kadzić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kadzić, kadzidło, kadzidłowy, kadzidlny, kadzidlnica (kadzilnica, kadzielnica, wedle innych podobnych nazw); prasłowiańska odmianka czadu, ‘swądu’ (p. czad), której brak odpowiednika pewnego w litewszczyźnie.
