Słownik etymologiczny języka polskiego/kafla
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii |
kafla, kafel, z gliny palonej, do pieców, ścian, ‘piec’; dawniej kachel (f i ch stale się wymieniają); z niem. Kachel, pochodzącego ostatecznie z języków romańskich, łac. cacabus, ‘naczynie gliniane’; kaflowy, kaflany.