Słownik etymologiczny języka polskiego/karacena
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
karacena, dawniej (17. wiek) karacyna, ‘zbroja, pancerz’, z łac. corazina od coria, ‘skóra’; od tego samego słowa, coratia, włos. corazza, franc. cuirasse, pochodzi niem. Kürass, Küris (stąd nasze kirys), a od tego nazwa kirasjerów.