Słownik etymologiczny języka polskiego/kaszanat
kaszanat, w kuchmistrzowstwie niemieckiem (Steindl, Kochbuch z r. 1569: »Fisch im Kaschenat; behaimisch (czeski) Kaschenat« (nie od kaszy nazwany); Bawor Rodowski w czeskiem kuchmistrzowstwie z r. 1591 podaje obszerny przepis, jak urządzić kaszenat z cielęciny, zamiast wyziny. [1]
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
kaszanat, kasanat, ‘rosół do ryb lub drobiu’, staropolskiej kuchni nazwa obca, nieznanego początku.
